۱۳۹۰ آبان ۹, دوشنبه

یونسکو به عضویت فلسطین رای مثبت داد

۱۰۷ کشور به نفع عضویت فلسطینی ها، ۱۴ کشور رای منفی و ۵۲ کشور هم رای ممتنع دادند. آمریکا، اسرائیل و آلمان از جمله مخالفان عضویت فلسطین در یونسکو بودند.

*- برگرفته از سایت اخبار روز: www.akhbar-rooz.com ، دوشنبه ۹ آبان ۱٣۹۰ - ٣۱ اکتبر ۲۰۱۱

بی بی سی: اعضای سازمان‌ تربیتی،‌ علمی ‌و ‌فرهنگی ‌ملل ‌متحد (یونسکو) امروز در نشست خود در پاریس به عضویت تشکیلات خودگردان فلسطینی به عنوان عضو کامل این نهاد وابسته به سازمان ملل رای مثبت دادند.
در رای‌گیری امروز،
۱۰۷ کشور به نفع عضویت فلسطینی ها، ۱۴ کشور رای منفی و ۵۲ کشور هم رای ممتنع دادند.
دولت اسرائیل در واکنش گفته است که این مساله به فرصت ها برای ازسرگیری مذاکرات صلح خاورمیانه آسیب می رساند.
وزارت خارجه اسرائیل اعلام کرده که رای امروز در یونسکو، به مثابه رد تلاش های جامعه جهانی برای پیش بردن روند صلح خاورمیانه است.
تقریبا تمام کشورهای عربی، آمریکای لاتین، آفریقایی و آسیایی به عضویت فلسطینی ها رای مثبت دادند. فرانسه بر خلاف آن که قبلا در مورد این اقدام فلسطینی ها ابراز تردید کرده بود، رای مثبت به عضویت فلسطینی ها داد.
بریتانیا و ژاپن در این رای گیری، رای ممتنع دادند.
اسرائیل، آمریکا، استرالیا، کانادا و آلمان هم از جمله کشورهایی هستند که رای منفی دادند.
فلسطینیان خواهان عضویت در یونسکو به عنوان یک عضو کامل بودند و این بخشی از فعالیت های دیپلماتیک آنها برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان کشور مستقل فلسطینی است.
اسرائیل با این اقدام به شدت مخالفت کرده و نمایندگی آمریکا نیز این حرکت فلسطینی ها را غیرسازنده خوانده بود.
ایالات متحده بر خلاف شورای امنیت سازمان ملل، در یونسکو دارای حق وتو نیست.
۱۹۳ کشور در این نهاد عضویت دارند اما در رای گیری امروز ۱۷۳ کشور حضور داشتند.
با تصویب عضویت فلسطینی ها در یونسکو، این احتمال وجود دارد که آمریکا از تامین بودجه این نهاد خودداری کند.
پیش از این هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا، تصمیم هیات اجرایی یونسکو برای مطرح کردن درخواست عضویت فلسطینی‌ها را "توجیه‌ناپذیر" خوانده بود.
آمریکا سالانه نزدیک به هفتاد میلیون دلار بودجه یونسکو را تامین می کند که بیش از یک پنجم بودجه سالانه این نهاد است.
تلاش های دیپلماتیک
محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان، رسما تقاضای تشکیلات خودگردان فلسطینی برای عضویت کامل در سازمان ملل را اعلام کرده است.
اسرائیل و آمریکا رسما با این درخواست مخالفت کرده و آمریکا گفته است که در صورت لزوم، این درخواست فلسطینی ها را وتو خواهد کرد.
فلسطینی ها از سال
۱۹۷۴ دارای وضعیت ناظر در سازمان ملل متحد هستند.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در واکنش به تلاش های فلسطینیان گفته است که تنها از طریق مذاکره مستقیم می توان به صلح پایدار دست یافت نه از طریق قطعنامه های سازمان ملل.

۱۳۹۰ آبان ۷, شنبه

Bildirish

دعوت به گفتگوی پالتاکی

به مناسبت بزرگداشت 20 مین سالگرد استقلال جمهوری ترکمنستان

دراین گفتگو درباره ی پی آمدهای این واقعه ی تاریخی دروضعیت ترکمنهای کشورهای همسایه ودیگر محدوده های جغرافیائی مختلف دنیا نیزاظهار نظر شود. ودرصورت تمایل شرکت کنندگان می تواند به حالت بحث آزاد هم درآید.

- ازعلاقمندان به شرکت وهمکاری، دراشکال طرح سوال، اظهارنظر، شعرخوانی وپخش موسیقی مناسب نیز استقبال شده، وقت کافی داده خواهد شد.

زمان: یکشنبه 30 اکتوبر 2011 برابر با 8 آبان 1390، ازساعت 18:30 بوقت اروپای مرکزی، ساعت 13:30 بوقت تورنتو شروع می شود.

Adres: Paltalk, all rooms- Europe- Germany- Turkmen sazly gurrungdeshlik

Zaman: yekshenbe,30.10.11, (08-08 -1390 sh.), sagat 13 (Toronto), 18 (merkezi Awropa) da bashlanyar.

Tema: Turkmenistan jemhuriyetining garashsyz bolmagy, dunya Turkmenlerine yetiren etgisi

۱۳۹۰ آبان ۶, جمعه

Bildirish

دعوت به سخنرانی وگفتگو دراتاق پالتاکی کنگره ی ملیتهای ایران فدرال

به مناسبت بیستمین سالگرد استقلال همسایگان شمالی ایران

سخنرانان: آقایان علیرضا اردبیلی عضوهيأت اجرائيه جنبش فدرال دموكرات آذربايجان و آرنا گلی مدیر مرکز مطالعات تورکمن شناسی،

موضوع: بررسی مناسبات اقتصادی وسیاسی ایران باهمسایگان شمالی درطی بیست سال اول دوره ی جهانی شدن.

- این گفتگو، درصورت تمایل شرکت کنندگان می تواند به حالت بحث آزاد هم درآید. وازعلاقمندان به شرکت وهمکاری، در اشکال طرح سوال، اظهارنظر، شعرخوانی وپخش موسیقی متناسب با این مناسبت استقبال شده، وقت کافی داده خواهدشد.

زمان: شنبه 29 اکتوبر 2011 برابر با هفتم آبان 1390، ازساعت 21:30 بوقت ایران برابربا 20 اروپای مرکزی، 19 لندن و 14 تورنتو شروع می شود.

Adres: Paltalk: View All - Middle East / Iran: IRAN Kongreh Melyathay Iran e Federal

۱۳۹۰ آبان ۵, پنجشنبه

Türkmenistanyň Milli Garaşsyzlygy gutly bolsun

Türkmenistan jemhuriyetiniñ

Milli Garaşsyzlygynyñ 20- nji ýyl dönimi gutly bolsun!

Türkmenistanyñ Halkyna we Döwletine hem-de dünỳa Türkmenleriniñ ählisine, Milli Garaşsyzlygyñ 20 ỳyllyk şanly baýramçylygyny tüỳs ỳürekden gutlamak bilen gün saỳyn üstünlikleri arzuw edýäris.

Biz, daşary ýurtlarda ýaşaýan ildeşlermizi, Türkmenistan Döwletiniñ ylym-bilim pudagynda durmuşa geçirỳän özgerişiklerine ünüslerini çekmek bilen, Türkmenistanyñ ylymlar akademiýasy bilen iki taraply peỳdaly gatnaşmakda aktiv bolmaga çagyrýarys. We şeýle bir ýagşy niýetleriň durmuşa geçmeginde, Dünýä turkmenleriniň ynsanperwer birleşiginiň ỳardam bermegini wajyp bilýäris.

Garaşsyz Türkmenistan güllap össin, we ady abyraýy belende göterilsin

ýaşasyn Garaşsyzlyk, ýaşasyn Azatlyk, ýaşasyn Demokrasia


Türkmen Halkynyñ Medeni we siasy Ojagy

Anglya, kanada weGermaniỳa filỳallary

2010-10-27 / 2011-08-05

۱۳۹۰ آبان ۳, سه‌شنبه

بیستمین سالگرد استقلال همسایگان شمالی ایران مبارک باد

بیانیه کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن بمناسبت 20 مین سال استقلال همسایگان شمالی ایران

همسایه های شمالی ایران با پایان جنگ جهانی اول ابتدا عبارت بود از دوکشور جمهوری فدراتیو روسیه شوروی وجمهوری آدربایجان. سپس با اشغال جمهوری آدربایجان وسرنگونی دولت حزب مساوات ونیز با شکل گیری اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، همسایه های شمالی ایران به سه جمهوری آن افزایش داده شد.

مرزهای کنونی درقرن 19 هم ، یعنی در دوره ی استعمار شکل گرفت. مرز طرف غرب دریای خزر یکبار بدنبال شکست ایران از روسیه ی تزاری درجنگ اول، طبق عهدنامه ی سال 1813 وبار دوم بدنبال شکست ارتش ایران از قوای روسیه ی تزاری درجنگ دوم، طبق عهدنامه ی سال 1828 شکل گرفت.

ولی مرز طرف شرق دریای خزر بدنبال شکست ترکمن ها از قوای استعماری روسیه ی تزاری درجنگ گـؤگ تپه در 12 ژانویه 1881 ، وبا پیشنهاد ایران بدنبال ارسال تبریک نامه به تزار روسیه درمورد پیروزی بر ترکمنها طبق "قرارداد آخال" بتاریخ 9 هم دسامبر سال 1881 شکل می گیرد.

مرز بین ایران و روسیه ی تزاری با شکل گیری اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی وبویژه آغاز "جنگ سرد" بین دو " اردوگاه شرق و غرب" کاراکتر جدیدی می یابد. بطوری که علاوه بر مرز بین ایران وشوروی بودن مرز بین دو "اردوگاه شرق و غرب" نیز گشته موجب پیامدهای ناگوار بسیاری برای ساکنین دو طرف می شود.

با آغاز دوره ی "جهانی شدن" براثر گسترش دستاوردهای علمی وفنی جامعه جهانی، که منجر به متلاشی شدن اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و "اردوگاه سوسیالیزم واقعا موجود" وپایان یافتن دوره ی "جنگ سرد" گردید. درشمال ایران سه کشور مستقل به نام های جمهوری آدربایجان، جمهوری ارمنستان وجمهوری ترکمنستان پدید آمد و ژئوپولی تیک مناطق قفقاز وآسیای مرکزی دچار دگرگونی گشت.

امید است که روند تحولات موجب برابر حقوق شدن ملیت های ایران درایرانی فدراتیو ودموکرات گردد. تا ایران فدراتیو ودموکرات بتواند درمرکز یک اتحادیه منطقه ای با همسایگان قرار گرفته، نقش بزرگی درتعمیق آزادی، دموکراسی، وشکوفائی اقتصادی و فرهنگی درمنطقه ایفا نماید.

پیروزباد مبارزه ی ملیتهای ایران در راه برابر حقوقی درایرانی فدراتیو ودموکراتیک

کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن- واحدهای آلمان، کاناداوانگلستان

2011-10-25 / سوم آبان 1390

* در زیر مقاله ای که بتاریخ 17/10/2011 در سایت رادیو المان درج گردید ضمیمه می شود.

دویچه وئله : همسایگان شمالی ایران ۲۰ ساله شدند

در ۱۸ اکتبر ۱۹۹۱ جمهوری آذربایجان و در ۲۷ اکتبر ترکمنستان اعلام استقلال کردند. ارمنستان نیز حدود یک ماه پیش از آن مستقل شد. درمرزهای شمالی ایران دولت‌هایی شکل گرفتند که مناسبات مردمان آن با ایرانیان قدمتی دیرینه دارد.

استقلال ۱۵ جمهوری پیشین اتحاد جماهیر شوروی در بیست سال پیش، یکی از بزرگترین رویدادها‌ی سده‌ی بیستم به حساب می‌آید.

گرچه اغلب این کشورها پیش از این نیز به ظاهر جمهوری‌های مستقلی بودند اما همگی آنها در سازمان ملل و یا دیگر مجامع بین‌المللی عضویت نداشتند و امور آنها از طریق "مسکو" انجام می‌گرفت.

ایران جزو نخستین کشورهایی بود که استقلال این جمهور‌ی‌ها را در مرزهای شمالی خود به رسمیت شناخت. با این حال در دو دهه‌ی اخیر مناسبات ایران با این سه کشورهمسایه شمالی که مرز خاکی با ایران دارند، فقط دستاورد نداشته، بلکه فراز و نشیب‌هایی نیز توأم بوده است.

ارمنستان همسایه مسیحی ایران

جمهوری ارمنستان درمیان همسایگان شمالی ایران کمترین مرزها را با ایران دارد اما بیشترین بهره‌ها را از مناسبات دوجانبه می‌برد. احداث خط لوله‌ی گازی ایران به ارمنستان و احداث خط آهن و سرمایه‌گذاری ایران در ساختارهای استراتژیک این کشور موجب رضایت سیاستمداران ارمنستان شده است.

هم‌زمان با بیستمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک با ایران، مراسمی نیز امسال به ابتکار نویسندگان ارمنی و وزارت فرهنگ این کشور در شهر مرزی مغری واقع در مرز دو کشور برگزار شد.

در این مراسم برنامه‌های فرهنگی و هنری به اجرا درآمدند و آثارهنرمندان ایران، از جمله جامعه‌ی ارمنی در ایران به نمایش گذاشته شد.

ترکمنستان با ایران طولانی ترین مرز را دارد:طول مرزهای آبی وخاکی ایران با ترکمنستان حدود ۱۲۵۰ کیلومتراست ومقام‌های دو کشور آن را "مرزهای دوستی و برادری" توصیف می‌کنند.

مناسبات تجاری دو کشورامسال تا چهار میلیارد دلار برآورد می‌شود.

تاکنون دو خط لوله‌ی گاز از ترکمنستان به ایران کشیده شده است. این کشور بخش عظیمی از نیازمندهای‌های گازی استان‌های شمالی ایران را تامین می‌کند.

"خط آهن مشهد - سرخس- تجن" و "سد مشترک دوستی" دو پروژه ‌استراتژیک هستند که در سرحدات دو کشور احداث شده است.

ایران از طریق "سد دوستی" که بر روی رودخانه هریرود میان دو کشور در سال ۱۳۸۴ بسته شد، بخشی از آب آشامیدنی کلان‌شهر مشهد را نیز تامین می‌کند.

با وجود پیوندهای قوی اقتصادی، هنوز میان دو کشور قرارداد صدور روادید لغو نشده است و شهروندان دو کشور مجبور به گرفتن روادید هستند.

محمد موسی هاشمی گلپایگانی، سفیر ایران در ترکمنستان می‌گوید، به رغم مشکلات ویزا، تردد اتباع ترکمنستان در ایران در قیاس با سال گذشته دو برابر شده است.

کارشناسان به‌‌رغم مناسبات حسنه‌ی دوطرف و رشد فزاینده‌ی مبادلات تجاری، از اختلافات این دو کشور بر سر تعیین خط مرزی دریای خزر صحبت می‌کنند.

اختلاف بر سر تعیین نرخ گاز صادراتی ترکمنستان به ایران نیز یکی از مشکلات عمده ایران و ترکمنستان بوده است.

فراز و نشیب روابط ایران با جمهوری آذربایجان:جمهوری آذربایجان به‌رغم جنگ با کشور همسایه خود ارمنستان میان سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴، به دلیل برخوداری از منابع سرشار نفت و گاز و سرازیر شدن "دلار‌های نفتی" در سا‌ل‌های استقلال ۲۰ ساله، توسعه فراوانی یافته است।سرمایه‌گذاری

شرکت‌‌‌های غربی در صنایع نفت و گاز، این کشور را به غرب نزدیک‌تر کرده و در نتیجه مناسبات این کشور با ایران عاری از تنش نبوده است.

مقام‌های بلندپایه نظامی ایران تاکنون به صراحت آذربایجان را به دلیل همکاری با آمریکا و اسراییل مورد انتقاد داده‌اند. دخالت‌های دینی برخی از روحانیان اهل شیعه در ایران در امور دینی آذربایجان نیز سبب ناخرسندی حاکمان این کشور شده است.

مقام‌های جمهوری آذربایجان به دلیل حمایت‌هایی که تاکنون ایران از ارمنستان کرده ‌است، بارها مقام‌های تهران مورد انتقاد قرار داده‌اند.

مناسبات دو کشور با گذشت دو دهه از استقلال آذربایجان فراز و نشیب‌هایی داشته است، ولی مقام‌های هر دو کشور می‌کوشند از وارد شدن به یک جنگ لفظی بپرهیزند.% TS/DK

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15457110,00.html

۱۳۹۰ مهر ۲۹, جمعه

باغشی وتامدیرا نواز جوان ترکمنصحرا درترکمنستان موفق به کسب جوایزی شده

استاد ایرانی موسیقی ترکمن که درمحافل موسیقی سنتی ایرانی به "اوغلان بخشی" مشهور است، برنده جایزه فرهنگی ترکمنستان شد ومدال طلا وجایزه نقدی 1000 دلاری را از آن خود کرد.
"
محمد گلدی گلدی‌ نژاد" که درحال حاضر در صحنه موسیقی فولکلور ایران نامی شناخته شده محسوب می‌شود و هم‏اکنون نیز به عنوان دانشجو سال سوم دانشکده موسیقی ترکمنستان مشغول به تحصیل است، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس درعشق ‏آباد، احساس خودرا اینگونه بیان داشت:
بنده به عنوان یک ایرانی افتخار می‏کنم که به عنوان جوانترین نوازنده وخواننده موسیقی سنتی ترکمن (دوتار) در مسابقات سراسری ترکمنستان موسوم به مسابقه هنری فرهنگی رئیس جمهور ترکمنستان که "ترکمنینگ آلین عصر" (عصر طلایی ترکمن) نامیده می‏شود، برنده شدم ومقام اول را کسب کردم و این مسابقه سالی یک بار بین تمامی هنرمندان و فرهنگیان ترکمنستان به مناسبت سالروز کسب استقلال این کشور برگزار می‌شود ورئیس جمهور ترکمنستان نیز موسس وپشتیبان آن است.
وی افزود: گواهینامه این دوره و گردن بند طلا ومبلغ یک هزار دلار جایزه نقدی را رئیس مجلس و وزیر فرهنگ و رادیو وتلویزیون ملی ترکمنستان به بنده طی مراسمی با حضور دیگر مقامات عالی رتبه دولت ترکمنستان ودست‏اندر کاران امور فرهنگی و هنری این کشور تقدیم کردند.
وی گفت: در دانشکده موسیقی ترکمنستان که محل تحصیل بنده است، گروهی را تشکیل دادم و کارهای مختلف از موسیقی اصیل ترکمنی انجام می‌دهیم و شاگردان بسیاری را تربیت کردم.
وی تاکید کرد: بنده به عنوان اولین کسی هستم که به عنوان هنرمند جوان ایرانی موسیقی سنتی ترکمن درسن 18 سالگی درتاریخ ترکمنستان درچنین مسابقه‌ای شرکت می‏کند.
علاوه بر این دربرنامه‌های هنری و موسیقی به مناسبت‌های جشن‌های ملی ترکمنستان، برنامه‌های مختلف خوانندگی و نواختن دوتار را اجرا می‌کنم که استقبال خیلی خوبی از آن به عمل می‌آید وبنده دراین کنسرت‌ها هم به صورت گروهی و هم انفرادی به اجرای برنامه مشغول می‌باشم.
وی تصریح کرد: هدف اصلی من خدمت به موسیقی ترکمن است و آرمان من از کودکی این بوده است و امیدوارم روزی بتوانم صدای موسیقی ترکمن را درجهان طنین انداز کنم.
این استاد جوان ایرانی موسیقی ترکمن خاطرنشان کرد از رئیس جمهور اسلامی ایران وترکمنستان ونیز مقامات فرهنگی دولت 2 کشور بابت فراهم آوری فرصت‌های بدست آمده صمیمانه تشکر می‏کنم.
موسیقی‌ سنتی‌ ترکمن‌ جزو ریشه‌دارترین‌ موسیقی‌های‌ جهان‌ به‌ شمار می‌رود چرا که‌ درهیچ‌ گوشه‌ای‌ از آن، قطعات‌ موسیقی‌ دیگر ملت‌ها راه‌ نیافته‌ است.
موسیقی درترکمن صحرا از دیرباز به عنوان یک رکن معنوی درزندگی مردم منطقه حضور داشته، وعمدتاً بوسیله "بخشی"‌هایی که سند زنده تاریخ و قومیت مردم این خطه هستند، حفظ و اشاعه یافته است.
درمناطق ترکمن‌نشین ایران، به نوازنده دوتار وخواننده‌ای که مرحله استادی را پشت سر گذاشته باشد، "بخشی" می‌گویند واگر کسی درسنین پایین به چنین درجه‌ای برسد، او را "اوغلان بخشی" خطاب می‌کنند، یعنی پسر بچه‌ای که به مقام "بخشی" رسیده است.
"محمدگلدی گلدی‌نژاد" که درحال حاضر درصحنه موسیقی فولکلور ایران نامی شناخته شده محسوب می‌شود، در اسفند ماه 1381 طی مراسمی درسن 9 سالگی درشهرستان بندرترکمن از سوی اساتید برجسته موسیقی ترکمن صحرا لقب اوغلان بخشی را به خود اختصاص داد که درطول تاریخ ودربین بخشی‌های مشهور ترکمن‌ جهان بعداز «سخی جبّارُف» دومین نفر و در بین ترکمن‌های ایران و ترکمنستان نخستین فردی می‌باشد که این لقب (اوغلان بخشی) از سوی اساتید برجسته موسیقی ترکمن به وی داده می‌شود.
محمدگلدی گلدی نژاد متولد 1372 و فرزند استاد "عبدالغفار گلدی نژاد" از نوازندگان بنام ترکمن صحرا است. در سن شش سالگی نواختن دوتار و آواز خوانی را آغاز کرد و در سن 9 سالگی به درجه استادی موسیقی ترکمن دست یافت و درجشنواره‌های داخلی و خارجی موفق به کسب عناوین و جوایز مختلفی شده است.
هم اکنون امکان تحصیل دانش موسیقی محلی دوتار به شکل آکادمیک درهنرستان عالی موسیقی درعشق‌آباد با مساعدت سفارت ایران در ترکمنستان، برای اوغلان بخشی فراهم شده و وی خواهد توانست پس از فارغ التحصیلی، در اشاعه این دانش در داخل کشور اثر گذار باشد.%

- برگرفته از سایت دانشجویان ترکمنصحرا

۱۳۹۰ مهر ۲۵, دوشنبه

عدم پیروی ازعلنیت، فرد را به توطئه گری میکشاند

فساد واختلاس باعث سقوط دیکتاتورها می‌شود"

کارشناسان سازمان شفافیت جهانی، فساد واختلاس را ازجمله عوامل اصلی سقوط دیکتاتورها می‌دانند. دو مدیر ارشد این سازمان دربرلین درگفت‌وگویی با دویچه‌وله به تحلیل اهمیت این عوامل درقیام‌های کشورهای عربی پرداختند.

سازمان شفافیت جهانی Transparency International بیش از یک صد شعبه در مناطق مختلف جهان دارد و برای مقابله با فساد و رشوه‌خواری به دولت‌ها کمک می‌کند. این سازمان هرسال گزارش فساد و اختلاس در دنیا را منتشر می‌کند.

سنجش فساد با استفاده از شاخص‌های نظیر اختلاس، رشوه‌گیری، خرید و فروش پست‌های دولتی، رشوه‌پذیری دستگاه قضایی، فساد مالی در میان سیاستمداران و مقام‌های دولتی صورت می‌گیرد.

به نظر این سازمان دولت‌ها طبق اصول كنوانسیون سازمان ملل متحد موظفند درارائه‌ی اطلاعات خود، شفافیت به خرج دهند و در برابر جامعه پاسخگو باشند.

"درتونس همه چیز با خودسوزی علیه فساد شروع شد": میکلوش مارشال یکی از مدیران ارشد این سازمان به دویچه وله می‌گوید، توسعه‌ی فساد، رشوه خواری و اختلاس یکی از دلایل اصلی سقوط دیکتاتورها در کشورهای عربی بوده است. بنظر او در تونس که این اعتراض‌ها از آنجا آغاز شده، مردم در اعتراض به فساد دولتی، بیکاری گسترده و افزایش قیمت مواد خوراکی دست به قیام زدند.

به نظر او طارق طیب محمد‌بن بوعزیزی، دستفروش تونسی در اعتراض به مصادره‌ی چرخ دستی‌اش و رشوه خواری مامورین دولتی در مقابل ساختمان شهرداری خودسوزی کرد و جرقه‌ی این آتش دامن بن‌علی ، دیکتاتور فاسد این کشور را گرفت و حکومت ۲۳ ساله او را سرنگون کرد. آتشی که شعله‌های آن به مصر رسید و سبب سقوط یکی دیگر از فاسدترین رهبران منطقه شد.

"کاسه‌ی صبر مردم لبریز شده است": مارشال نتیجه می‌گیرد که فساد دولتی منجر به سقوط وسرنگونی دیکتاتورها می‌شود. وی در این رابطه به مهمترین رویداد سده‌ی بیستم، یعنی سقوط نظام‌های کمونیستی هم اشاره می‌کند که به قول او در درجه اول «مردم با تمرکز قدرت در دست دیکتاتورها و سواستفاده از این قدرت مبارزه کرده بودند».

به عقیده‌ی میکلوش مارشال ، انقلابی که ۵ بهمن ۱۳۸۹ در مصر آغاز شد و در ۲۲ بهمن ۱۳۸۹ با استعفای حسنی مبارک و روی کارآمدن دولت موقت پایان یافت، نیز با الهام از انقلاب تونس علیه فقرو فساد به وقوع پیوست.

خانم آروا حسن مسئول آفریقا وخاورمیانه‌ی سازمان شفافیت جهانی هم در این رابطه به ادامه روند تحولات و وضعیت مردم منطقه اشاره میکند و می‌گوید: «اکنون بی‌تردید می‌توان گفت که فساد بویژه فساد سیاسی در کشورهای خاورمیانه و ایران ابعاد گسترده‌ای پیدا کرده و کاسه‌ی صبر مردم لبریز شده است».

کارشناس: اختلاس در ایران باعث تعجب ما نشد: به نظر آروا حسن وخامت شرایط اقتصادی مردم و بحران مالی، انگیزه اصلی اعتراضات خیابانی مردم در تونس و مصر بوده است. تجربه‌ی کشورهای عربی بنظر آروا حسن می‌تواند در ایران نیز تکرار شود. در کشورهای عربی مردم فکر می‌کردند سقوط دیکتاتورها غیر ممکن است اما مردم با قیام خود موفق شدند سران مستبد را به زانو درآورند.

وی همچنین اشاره می‌کند مردم در کشورهای عربی سال‌ها از فساد مالی و سیاسی رنج می‌بردند و شکاف میان فقر و ثروت بویژه در سال‌های اخیر بیشتر شده بود. آروا حسن می‌افزاید: «فشار اقتصادی ، بیکاری به اوج رسید و مردم دلیل آن را در فساد مالی و اختلاس می‌دیدند و آنها هر روز در زندگی روزمره خود آن را تجربه می‌کردند. از سوی دیگر آنها از طریق شبکه‌های اجتماعی هم از این موضوع بیشتر اطلاع می‌یافتند».

آروا حسن، مسئول کشورهای آفریقایی و خاورمیانه در سازمان شفافیت جهانی دررابطه با وضعیت ایران هم چنین توضیح می‌دهد: «آنچه که ما درایران دررابطه با اختلاس شاهدش هستیم باعث تعجب ما نشده، زیرا در نظام‌های بسته حکومت خودرا درمقابل مردم پاسخگو نمی‌داند. درایران مطبوعات آزاد نیست واهرم کنترل فساد دولتی هم وجود ندارد».

چرا درباره‌ی دیکتاتورها گزارش داده نمی‌شود؟ سازمان شفافیت جهانی تاکنون درباره‌ی ثروت دیکتاتورها وحساب‌های بانکی آنها گزارشی منتشر نکرده است. میکولوش مارشال یکی از مدیران ارشد این سازمان دلیل می‌آورد که گزارش درباره‌ی فساد مالی واختلاس درنظام‌های دیکتاتوری به دلیل بسته بودن جامعه بسیار مشکل است. به عقیده‌ی آروا حسن افشاگری وگزارش درباره‌ی ثروت دیکتاتورها و حساب‌های بانکی آنها جزو وظایف روزنامه‌نگاران است.

این کارشناس به عدم همکاری بانک‌ها بویژه بانک‌های سوئیسی در رابطه با افشای میزان انباشت پول دیکتاتورها اشاره می‌کند و مثال می‌آورد که روند پس گرفتن ثروت دیکتاتورهایی چون سوهارتو در اندونزی و مارکوس در فیلیپین سال‌ها طول کشیده و فقط بخش کوچکی از ثروت آنها پس گرفته شده است.

اعتراض علیه فساد انگیز‌ه‌ی اصلی قیام مردم: هم میکلوش مارشال و هم آروا حسن از سازمان شفافیت جهانی بر این باورهستند که ادامه‌ی روند کنونی فساد دولتی و اختلاس منجر به سقوط نظام‌های دیکتاتوری خواهد شد.

مسئولین سازمان شفافیت جهانی درگفتگو با دویچه‌وله همچنین تاکید کردند اکنون دربسیاری ازکشورهای دنیا «حرکت‌های اعتراضی جهانی انسان‌ها علیه نخبگان فاسد و مستبد کشورهایشان آغاز شده واعتراض علیه فساد مالی موتور این حرکت‌هاست».

طاهر شیرمحمدی ، تحریریه: شهرام اسلامی، - برگرفته از سایت دویچه‌وئله

۱۳۹۰ مهر ۲۴, یکشنبه

انتشار گزارش حقوق بشر ایران به UN

انتشار گزارش حقوق بشر ایران درآستانه ارائه به مجمع عمومی سازمان ملل

احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل درامور ایران، متن کامل گزارش مقطعی خود درمورد

نقض حقوق بشر درایران را که قراراست روزچهارشنبه به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه شود منتشرکرد.

گزارش آقای شهید در ۲۳ سپتامبر سال جاری، اول مهرماه، نگارش یافته اما به تازگی و درآستانه ارائه آن به مجمع عمومی سازمان ملل منتشر شده است.
در این گزارش با برشمردن گزارش‌های مختلف نقض حقوق بشر در ایران، باری دیگر از جمهوری اسلامی ایران خواسته شده تا به احمد شهید اجازه سفر به ایران داده شود «تا با گفت‌وگو با مقامات بتواند در مورد صحت‌وسقم اظهارات مطرح شده نقض حقوق بشر صحبت و آنان را یا تأیید کند و یا پایان دهد.»
شورای حقوق بشر سازمان ملل در چهارم فروردین ماه امسال،
۲۴ مارس، به پیشنهاد ایالات متحده، عنوان گزارشگر ویژه‌ای را در امور حقوق بشر در ایران تعیین کرد اما جمهوری اسلامی که به نقض گسترده حقوق بشر متهم است با سفر این گزارشگر به ایران مخالفت می‌کند.
در گزارش آقای شهید، نسبت به رفتار با فعالان جامعه مدنی، فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران، فعالان دانشجویی، هنرمندان، وکلا و فعالان محیط زیست ابراز نگرانی شده و موارد زیادی از گزارش‌های مرتبط با این موارد نیز ذکر شده‌است.
«استفاده از مبالغ غیرمعقول وثیقه، فقدان استقلال قضات» و پایمال شدن حقوق زنان در قانون جمهوری اسلامی از دیگر موارد مورد اشاره در این گزارش است.
افزایش چشم‌گیر در تعداد اعدام‌های ثبت‌شده در ایران، تبعیض علیه اقلیت‌های قومی و مذهبی، احکام «اختیاری و مستبدانه» زندان برای روزنامه‌نگاران، و محروم کردن دانشجویان زندانی از دریافت خدمات درمانی از جمله موارد دیگر ذکر شده در این گزارش است.
در بخش‌های مختلف این گزارش نام و شرح وضعیت شمار زیادی از قربانیان سرکوب و فشار در ایران فهرست شده‌است و منبع گزارش‌های رسیده در مورد آنها نیز قید شده‌است.
بان گی‌ مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، نیز در گزارشی که روز پنج‌شنبه منتشر شد برای چهارمین سال پیاپی قویاً از کارنامه حقوق بشری جمهوری اسلامی ایران انتقاد کرده
و در گزارش سالانه جدید خود نوشته ‌است که نقض حقوق بشر در ایران طی ۱۲ ماه گذشته «ادامه یافته و تشدید شده ‌است».
وی در بخشی از این گزارش نوشت: «بنا به گفته عفو بین‌الملل علاوه بر
۲۵۲ اعدامی که در سال ۲۰۱۰ رسماً اعلام شده، گزارش‌هایی در مورد بیش از ۳۰۰ اعدام مخفی دیگر که گفته می‌شود در زندان وکیل‌آباد مشهد به اجرا درآمده در دست است.»
«تنها
۱۰ دقیقه تنفس آزاد برای مهدی کروبی طی ۱۸۶ روز»
در گزارش احمد شهید، در بخش مربوط به فعالان سیاسی به وضع میرحسین موسوی، زهرا رهنورد، مهدی کروبی و فاطمه کروبی، از رهبران مخالفان دولت در ایران، پرداخته شده‌است.
در این گزارش آمده‌است: «شرحی از بازداشت آقای موسوی در اثنای مصاحبه با یکی از نزدیکان وی در روز
۲۶ اوت ۲۰۱۱ به گزارشگر ویژه مطرح شده‌است. وی گفت که با اینکه هیچ اتهام رسمی علیه آقای موسوی و همسرشان اقامه نشده‌است، شرایط بازداشت آنان به نحوی است که آقای موسوی و خانم رهنورد خود را زندانی دولت می‌دانند.»
در ادامه این گزارش آمده‌است: «در تاریخ
۲۳ اوت ۲۰۱۱ مصاحبه‌ای با یکی از همکاران نزدیک آقای کروبی که مایل بوده به صورت ناشناس باقی بماند انجام شده‌است. این شاهد عینی و دست اول در خصوص خشونت اعمال شده علیه آقای کروبی و همکارانش و همچنین وضعیت حصر خانگی آقای کروبی ارائه کرد.»
این بخش از گزارش می‌افزاید: «گزارش شده‌است که تلفن‌های آقای کروبی همگی قطع شده‌اند و مأموران به خانه او وارد شده و تلویزیون، مدارک و نیز کتاب‌های او را از خانه‌اش برده‌اند. خانم کروبی هم اجازه نداشت که به قرارهای پزشکی (برای معاینه) خود برسد همچنانکه که داروهای این زوج توقیف شدند و آقای کروبی دسترسی به پزشک خانوادگی نداشته علیرغم مشکلات تنفسی که داشته‌است. همچنین گزارش شده که آقای کروبی در
۱۸۶ روزی که تحت بازداشت خانگی بوده تنها ۱۰ دقیقه توانسته در هوای آزاد تنفس کند.»
این بخش ادامه می‌دهد: «درحالی که خانم کروبی بر اساس گزارش‌ها دیگر تحت بازداشت خانگی نیست، آقای کروبی به یک دفتر با دو اتاق برده و در آنجا نگهداری می‌شود و از
۱۶ ژوئیه هیچ تماسی با خانواده خود نداشته‌است. گزارش‌های مبنی بر اینکه همزمان ۶ مأمور همواره اتاق‌های یاد شده را اشغال کرده‌اند و احتمال حضور تیمی از روان‌شناسان که به منظور گرفتن اعترافات اجباری تلویزیونی در کنار آقای کروبی برای گزارشگر ویژه بسیار ناراحت‌کننده است.»
«فرو بردن سر در توالت و فشردن گلو تا حد بیهوشی»
در بخش دیگری از گزارش احمد شهید به وضعیت رفتار با کنشگران دانشجویی در ایران توجه شده‌است.

درقسمتی از این گزارش آمده‌است که عبدالله مومنی، فعال دانشجویی که در
۲۱ ژوئن ۲۰۰۹ دستگیر شد «برای تقریباً ۲۰۰ روز در حبس انفرادی بوده‌است و مورد آزار فیزیکی و روحی قرار گرفته و وادار به اعترافات تلویزیونی شده‌است. او در نامه‌ای خطاب به آیت الله خامنه‌ای آقای مومنی نوشته‌است که بازجویان او گلوی او را تاحد بیهوشی فشار داده‌اند و ماموران در چندین بار سر او را به درون توالت فرو برده‌اند.»
در ادامه گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل آمده‌است که آرش صادقی، فعال دانشجویی که محروم از تحصیلات عالی شده است «در آوریل
۲۰۱۱ به دنبال اعتصاب غذا به کما فرو رفت. صادقی همچنین بنابر گزارش‌ها دچار مشکلات فیزیکی به دلیل ضرب و شتم مداوم و شکنجه همچون عفونت ریه و فلج عضو شده است.»
جان یک زن نصف مرد حساب می‌شود
در بخش مربوط به زنان ایرانی در این گزارش آمده‌است که در ایران «جان یک زن و شهادت یک زن در دادگاه نصف مرد حساب می‌شود. مردان حق مطلق طلاق دارند در حالیکه زنان فقط می‌توانند درخواست طلاق را در شرایط به خصوصی مطرح کنند که برخی از آنان باید از قبل عقدنامه ذکرشده و مورد موافقت قرار گرفته باشد. مادران نمی‌توانند حق حضانت فرزندان خود را داشته باشند حتی پس از آنکه شوهرشان فوت کنند.»
این بخش ادامه می‌دهد: «زنان حق ارثیه مساوی نداشته و حتی وقتی که یک زن تنها بازمانده شوهرش باشد نمی‌تواند بیش از یک چهارم دارایی او را به ارث ببرد. اگر همسر تنها بازمانده نباشد ارث وی به یک هشتم اموال محدود است.»
ادامه این بخش به ذکر تهدید، آزار و اذیت، بازجویی و زندان فعالان حقوق زنان، «اجرای سختگیرانه کدهای اخلاقی مربوط به پوشش و تلاش برای جرم‌آفرینی برای حجاب نامتناسب» و بیانات نگران‌کننده برخی از مقامات «در مورد برخی از قربانیان و کسانی که به کرامت انسانی و جسمی آنها بی‌حرمتی شده» می‌پردازد.
ابراز امیدواری همکاری مقام‌هایی ایرانی
در بخشی از گزارش احمد شهید آمده‌است که «گزارشگر ویژه چندین نقطه امیدوارکننده برای همکاری در این گزارش یافته‌است، خصوصا اجرای توصیه‌های گزارش دوره‌ای (یو.پی.آر)، مواد پیمان‌نامه‌ها و یافته‌های سازوکارهای ویژه.»
احمد شهید در این متن ادامه می‌دهد: «گزارشگر ویژه براین باور است که خروجی بررسی دوره‌ای همگانی در شورای حقوق بشر ‪(یو‌پی‌آر
) که وضعیت جمهوری اسلامی ایران را در فوریه ۲۰۱۰ بررسی کرد، پایه مناسبی برای همکاری وی و مقامات ایرانی ایجاد می‌کند.»
وی می‌افزاید: او همچنین روند فزاینده‌ای از ادعاهای مرتبط با نقض حقوق بنیادی مردم که تحت قوانین بین‌المللی تضمین شده‌است جمع‌آوری کرده‌است و بر فوریت شفافیت بیشتر از طرف مقامات ایرانی و گفت‌وگوی نزدیک‌تر بین جمهوری اسلامی ایران و جامعه بین‌المللی برای استحکام تضمین‌های حقوق بشری برای شهروندانش تاکید می‌کند. گزارشگر ویژه به دنبال همکاری مقامات ایرانی در بررسی این پرونده‌ها خواهد بود و نتیجه این تحولات را در گزارش بعدی خود درج خواهد کرد.»
در پایان این گزارش آمده‌است که «گزارشگر ویژه خاطرنشان می‌کند که گزارشی جداگانه از سوی دبیر کل سازمان ملل در مورد تحولات حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران از شهریور
۱۳۸۹ تا کنون، به شصت وششمین نشست مجمع عمومی ارائه خواهد شد.»

http://www.radiofarda.com/content/f12_ahmad_shahid_s_report_on_iran_s_human_rights/24361191.html

۱۳۹۰ مهر ۲۱, پنجشنبه

گزارش سالانه دبیرکل UN

گزارش سالانه بان کی مون از وضعیت حقوق بشر درایران

بی بی سی: بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد درگزارش سالانه خود درباره وضعیت حقوق بشر درایران از افزایش اعدام ها، موارد قطع عضو، بازداشت های خودسرانه، محاکمه های غیرعادلانه، شکنجه و سرکوب فعالان حقوق بشر، وکلا، روزنامه نگاران و فعالان مخالف در این کشور ابراز نگرانی کرده است.
آقای بان این گزارش را سه سال است که به تقاضای کشورهای عضو مجمع عمومی سازمان ملل آماده می کند. دو کشور دیگری که گزارش مشابهی درباره آنها تهیه می شود برمه و کره شمالی هستند.
احمد شهید، گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق بشر ایران که در ماه ژوئن سال گذشته منصوب شد قرار است گزارش خود را روز چهارشنبه هفته آینده منتشر کند.
در گزارش تازه آقای بان آمده است که نقض حقوق بشر در ایران از زمان گزارش قبلی دبیر کل دامه یافته است.
در مقدمه این گزارش آمده است: "چنین مواردی ادامه یافته و تشدید شده است، به خصوص در مورد مدافعان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، روزنامه نگاران و مخالفان دولت."
گزارش همچنین به افزایش قابل توجه مجازات اعدام از جمله در ملاء عام از ابتدای سال
۲۰۱۱ تاکنون اشاره می کند و می گوید که اعدام زندانیان سیاسی و مجرمان زیر هجده سال گزارش شده است.
ایران بارها نقض حقوق بشر در داخل کشور را رد کرده و سازمان های بین المللی را متهم کرده است که تحت نفوذ دشمنان این کشور نظیر آمریکا عمل می کنند.
این گزارش همچنین به بعضی تحولات مثبت در ایران از جمله امضای پروتکل داوطلبانه کنوانسیون حقوق کودکان در زمینه مشارکت کودکان در مناقشه های مسلحانه در سپتامبر
۲۰۱۰ اشاره می کند.
اعدام ها : در بخشی از این گزارش درباره مجازات اعدام آمده است: "به گفته عفو بین الملل، علاوه بر
۲۵۲ مورد اعدامی که رسما در سال ۲۰۱۰ اعلام انجام شده، گزارش هایی هست که ادعا می کند ۳۰۰ اعدام مخفی دیگر عمدتا در زندان وکیل آباد مشهد انجام شده است."
"به گفته یک منبع رسمی، حدود
۱۴۰ اعدام در فاصله اول ژانویه تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۱ انجام شده که بعضی منابع آن را تا ۱۸۵ اعدام می دانند."
در این گزارش آمده است که کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در ماه فوریه ضمن ابراز نگرانی از شمار افزایش شدید آمار اعدام در ایران از ابتدای
۲۰۱۱ از ایران خواست موقتا اعدام ها را متوقف کند. این سازمان از ایران خواسته است حذف مجازات اعدام از نظام جزایی را بررسی کند.
کمیسر عالی حقوق بشر همچنین در مورد صدور حکم اعدام در ارتباط با جرایم جنسی به ایران نامه نوشته است.
در قسمت دیگری از این گزارش آمده: "کاربرد حکم اعدام در ارتباط با اتهام محاربه (با خدا) بار دیگر موضوع نگرانی در دوره مورد بررسی است. براساس اطلاعات دریافت شده بیش از
۲۰ نفر از جمله علی صارمی، جعفر کاظمی، حسین خضری و محمد علی حاج آقایی که به محاربه محکوم شده بودند در دوره گزارش شده اعدام شدند و چند نفر هم پس از محکومیت براساس اتهامات مبهم حکم اعدام گرفتند."
این گزارش می گوید که براساس قوانین ایران محاربه به خشونت مسلحانه مربوط می شود اما گزارشگر ویژه در اعدام های فراقانونی، صحرایی و خودسرانه، ابراز نگرانی کرده است که علیرغم درخواست های مکرر، دولت ایران تعریف دقیق و روشنی از محاربه ارائه نکرده است.
در این گزارش همچنین با اشاره به وقوع بعضی از اعدام ها در ملاء عام آمده است که این شیوه، ماهیت بی رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز مجازات مرگ را تشدید می کند.
این گزارش ضمن اشاره به آنچه به نظر می رسد کاهش موارد اعدام با سنگسار در ایران باشد می نویسد: "در روز
۲۷ ژانویه ۲۰۱۰، شماری از نمایندگان این سازمان خواستار توجه دولت ایران به پرونده سریمه عبادی و بو علی جانفشانی توسط دادگاهی جنایی در ارومیه در استان آذربایجان غربی به اتهام زنا شدند."
این گزارش به این مساله اشاره می کند که ظاهرا این افراد در جریان محاکمه حق انتخاب وکیل برای خود را نداشته اند. بنابه گزارش ها دادگاه تجدید نظر حکم اعدام را تایید کرد اما مقام های ایران در روز
۷ اکتبر ۲۰۱۰ در واکنش به درخواست سازمان ملل گفتند که پرونده تحت بررسی است و حکمی صادر نشده است.
حقوق زنان :این گزارش اشاره می کند که مقام های ایرانی افزایش شمار زنان در مجلس، شوراهای محلی، پست های عالی دولتی و مدیریتی و همچنین آموزش عالی را پررنگ کرده اند.
"برای مثال گزارش می شود که شمار زنان در پست های مدیریتی در وزارت آموزش، از
۴۵ نفر در سال ۲۰۰۵ به ۴۸۲ نفر در سال ۲۰۱۱ افزایش یافته است. در سال آموزشی قبلی، ۳۹۰ هزار و ۳۰۶ دختر وارد سیستم آموزش عالی شدند که معادل افزایش ۲۷۰۰ درصدی ظرف سه دهه است."
اما این گزارش به ادامه ارعاب، آزار و گاه بازداشت یا منع سفر فعالان حقوق زنان در دوره یاد شده اشاره می کند.
در این گزارش همچنین به محدودیت هایی که اقلیت های مذهبی به خصوص جامعه بهاییان با آن روبرو هستند اشاره شده است.
بازداشت اعضای جامعه بهایی ایران و ادامه نقض آزادی مذهب یا اعتقاد از موارد نگرانی این سازمان است.
در گزارش دبیر کل سازمان ملل متحد به حداقل
۲۷ خبرنگار که زندانی شده اند و چندین نفر آنها احکام سنگین گرفته اند اشاره شده است.
احمد زیدآبادی روزنامه نگار برجسته و برنده جایزه سال
۲۰۱۱ یونسکو/گیلرمو در زمینه آزادی مطبوعات جهان از کسانی است که گزارش به آنها اشاره می کند و می نویسد: "آقای زید آبادی در پی انتخابات سال ۱۳۸۸ بازداشت و به 'تبلیغ علیه نظام' و 'توطئه برای اغتشاش عمومی' متهم و به شش سال حبس، پنج سال تبعید و منع دائمی از فعالیت سیاسی، اجتماعی، روزنامه نگاری و همچنین قلم زدن و ایراد نطق محکوم شد."
فریبرز رئیس دانا اقتصاد دان، جعفر پناهی سینماگر و نسرین ستوده وکیل نیز از دیگر کسانی هستند که در این گزارش به بازداشت آنها اشاره شده است.
تعلیق شماری از احزاب مخالف و منع سفرهای خارجی بعضی از رهبران آنها و همچنین نیاز به گرفتن مجوز برای کلیه تجمعات عمومی از جمله دیگر موارد مورد نگرانی این گزارش است.
در این گزارش آمده است: "در روز
۱۴ فوریه ۲۰۱۱، زمانی که هواداران مخالفان در همبستگی با معترضان در مصر تجمع کردند، نیروهای امنیتی برای جلوگیری از تظاهرات مستقر شدند که باعث درگیری هایی شد که مرگ حداقل دو نفر و مجروح شدن چند نفر دیگر را به دنبال داشت."
دبیر کل سازمان ملل در گزارش خود همچنین به کشته شدن شماری از اعراب اهوازی - براساس گزارش های متعدد - در سالگرد تظاهرات
۱۵ آوریل به مناسبت "روز غضب" در سال ۲۰۰۵ اشاره می کند.
همکاری با سازمان ملل و توصیه ها: در این گزارش همچنین به میزان همکاری جمهوری اسلامی ایران با بازرسان و ماموران سازمان ملل اشاره شده است.
این گزارش می گوید که در سال های
۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ شش مامور سازمان ملل از ایران بازدید کردند اما از سال ۲۰۰۵ هیچ یک از گزارشگران موضوعی این سازمان موفق به ورود به این کشور نشده اند. البته مقام های ایرانی گفته اند که در واکنش به درخواست ها قصد دارند در سال آینده دو گزارشگر ویژه سازمان ملل را دعوت کنند.
اما در این گزارش به جلسه روزهای اول و دوم دسامبر
۲۰۱۰ میان سه عضو کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل و شماری از اعضای قوه قضاییه ایران اشاره و از آن استقبال می کند.
دبیر کل سازمان ملل در پایان این گزارش
۱۹ صفحه ای مقام های ایران را ترغیب می کند قوانین ملی به خصوص قوانین جزایی و قوانین قضایی در مورد افراد زیر ۱۸ سال را اصلاح کند تا از همخوانی آنها با استانداردهای حقوق بشر بین المللی اطمینان حاصل شود.
او همچنین خواستار پایان برخی از انواع اعدام ها و سایر مجازات ها که براساس قوانین بین المللی ممنوع است می شود.
آقای بان از ایران خواسته است که کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان و کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتارها و مجازات های بی رحمانه و غیرانسانی را امضا کند.
او همچنین ابراز نگرانی می کند که ایران فقط به تعداد کمی از مکاتبات انبوه این سازمان در ارتباط با موارد جدی نقض حقوق بشر پاسخ می دهد وخواستار تقویت همکاری با شورای حقوق بشر در این زمینه می شود
.%

*- برگرفته از سایت اخبار روز